Początek XV wieku, mieszkańcy ziem zagarniętych przez Krzyżaków mają dość ich ucisku, a gdy Wielkim Mistrzem zostaje Ulryk von Jungingen, konfrontacja państwa zakonnego z Polską wydaje się tylko kwestią czasu.
Cofnijmy się o dziewięć lat. Zanim doszło do bitwy, która wyniosła Jagiellonów do rangi najważniejszych europejskich dynastii, na dwór Władysława Jagiełły przybywa Anna Cylejska. Wnuczka Kazimierza Wielkiego, mająca umocnić pozycję małżonka w Europie i dać mu następcę, zmierza na Wawel witana po drodze okrzykami: Oto Przyrodzona Królowa! Domina regina! Prostolinijna i prawa, pełna życia, wychowana, aby zasiadać na tronach Europy. Czy skruszy serce dumnego Jagiełły?
Czy sprosta czasom, w których przyjdzie jej zasiadać u boku wielkiego władcy i okaże się królową oddaną swojemu narodowi?
Cytaty:
1. „Niewiasty i z morza łez potrafią się dźwignąć. Z żałoby, straty i strachu. Ileż sił w niejednej!”
2. „O co prosi niekochana
By została pamiętana
O co prosi pokochana
By została poniechana
Dokąd idą kroki twoje
Ja chcę byśmy szli oboje
Za szmaragdu horyzonty
Tam gdzie komin i piec piąty
Rozsiąść się za ciepłym stołem
Patrzeć w oczy sobie społem
Bym mogła prosić cię od rana
Bym została pamiętana (…)”
