Koty należą do ulubionych zwierząt Japończyków, choć dawniej przypisywano im nadnaturalne zdolności: umiejętność zmiany kształtu, chodzenia na dwóch łapach, wypijania krwi swoich właścicieli, a także wyciągania zmarłych z grobów. Nic dziwnego, że po ich niejednoznaczny, intrygujący wizerunek od dawna chętnie sięgają pisarze.
„Miasto kotów” to zbiór dziesięciu opowiadań autorstwa ośmiu japońskich autorów, którzy w różny sposób przedstawiają te zwierzęta: jako bohaterów baśni, groźne potwory, a nawet upiory czy projekcję niespokojnego umysłu. Całość poprzedza wprowadzenie, przybliżające historię kotów i legend na ich temat w Japonii, tamtejszą „kocią” literaturę, a także sylwetki pisarzy, których utwory znalazły się w tym tomie.
Zbiór zawiera opowiadania:
Kenji Miyazawa (1896–1933) – „Żbik i żołędzie”
Kōichirō Miyahara (1882–1945) – „Opowieść o Tęczowym Kocie”
Mimei Ogawa (1882–1961) – „Staruszka i czarny kot”
Kyūsaku Yumeno (1889–1936) – „Kotka złodziejka”
Kōtarō Tanaka (1880–1941) – „Koci taniec”, „Grób prawego kota”
Fuboku Kozakai (1890–1929) – „Kotka i Muramasa”
Jūza Unno (1897–1949) – „Przezroczysty kot”
Sakutarō Hagiwara (1886–1942) – „Czarny kot pani Warson”, „Miasto kotów”
